Nadenkdingen, niet echt een woord dat wordt goedgekeurd bij Lingo. Dingen om over na te denken. Om keuzes te maken.
Met de keuze om een BAM mam (urgh, ik vind dat zo’n lelijk woord!) te worden krijg je te maken met keuzes, beslissingen en de meningen van anderen. Doorgaans ga ik best goed op mijn keuzes. Natuurlijk zijn ze niet altijd even slim of even goed doordacht maar ach, zo gaan de dingen nu eenmaal. Keuzes voor de korte termijn of juist voor de toekomst. Keuzes conform de verwachtingen of juist helemaal tegendraads. Het gebaande pad volgen of juist ieder hobbelig kronkelweggetje meepakken. Gekscherend heb ik het wel eens over de handleiding van je leven maar wat zou het toch makkelijk zijn als je die hebt. Of om even snel in te mogen kijken, scheelt toch weer een aantal keer je neus stoten.
Ideaalbeeld.
Tja, aan een ideaalbeeld voldoen. Het zit toch wel in een mens eigen om aan een bepaald beeld te willen voldoen. Tenminste, ik voel soms toch wel enige druk om aan het maatschappelijke beeld te voldoen. Een fulltime baan, een huis, auto, netjes alle verzekeringen betalen, 4 x per week sporten, wat dat betreft voldoe ik wel. Maar aan de andere kant rijd ik een kleine auto, heb ik geen grote dure bezittingen, heb ik een klein (maar fijn!) appartement, geef ik niets om merkkleding en in de sportschool, tja, daar doe ik ook maar wat 😀
Maar het ideaalbeeld dat ik vroeger voor ogen had, tja, dat is wel enigszins veranderd. En dan bedoel ik niet het ideaalbeeld om prinses of model te worden want dat heb ik al heel snel opgegeven! Ook ik droomde vroeger van een fijne relatie, trouwen, knus met je partner op de bank zitten, een mooi huis kopen, samen reizen maken, samen dingen doen, kinderen en samen beslissingen nemen etc. etc. Het plaatje dat je eigenlijk van kleins af aan mee krijgt. En het beeld dat je ouders toch voor je hebben. Of hadden in mijn geval want mijn ouders weten dat er geen relatie gaat komen. En ik weet ook niet of van het VWO terug naar de MAVO gezet worden, Nieuw Zeeland doorliften, de vele bezochte feesten, in mijn eentje door Cambodja rondreizen, reisleiding spelen in de woestijn in Egypte helemaal in het ideaal beeld van mijn ouders zat 😀
Ach ja, het leven gaat zoals het gaat. Soms stroom je mee en soms gaat het wat lastiger. Soms gaat alles helemaal goed en soms gaat het wat minder. Soms maak je goede keuzes en soms heb je weinig invloed op hoe dingen gaan. Met de beslissingen die je nu maakt probeer je een toekomst te creëeren. En omringt door de mensen waar ik van houd hoop ik toch dat single moeder worden een goede beslissing gaat zijn.
Relatie.
Een relatie gaat het voor mij niet worden, daarvoor is er te veel gebeurd en sta ik er ook helemaal niet voor open. Wellicht misschien ooit in de toekomst al acht ik die kans klein. Maar wil ik ooit nog moeder worden dan dien ik, gezien mijn leeftijd, toch actie te ondernemen. Is het dan egoïstisch om een kind te ‘nemen’ zonder een vader? Tja….natuurlijk wil een kind liever opgroeien met een moeder én een vader, dat is logisch. Daarentegen denk ik wel dat een kind liever opgroeit met één fijne/goede ouder in plaats van ouders die continu ruzie maken of waar spanningen zijn. Het is een beetje een tweestrijd in mijn hoofd. Tijdens mijn MBO en HBO opleiding heb ik meerdere modules gevolgd over de ontwikkeling van het kind. En juist de kennis die ik toen opgedaan heb maakt dat ik soms twijfel over mijn beslissing.
Mocht ik ooit nog een relatie krijgen (hé, de wonderen zijn de wereld nog niet uit) dan krijg ik deze met een man die niet de biologische vader van het kind is. Dit was ook wat de huisarts meteen heeft aangekaart, je zet jezelf met een kind toch anders op de markt. Tja, daar heeft hij natuurlijk helemaal gelijk in maar moet ik mijn keuze voor een kind laten afhangen van een (misschien!) relatie in de toekomst? Dat denk ik van niet.
Single mama.
Tja……en deze vind ik toch een lastige. Om gekenmerkt te worden als een single mama. Want er hangt toch een stigma om single moeders heen. Jammer ook wel want je weet nooit wat er gebeurd is.
Allemaal dingen waar ik de afgelopen jaren over nagedacht heb. Waar ik van wakker gelegen heb. Waar ik over gelezen heb. En toch ben ik er wel van overtuigd dat het traject dat ik nu volg de juiste is. Tot nu toe voelt het in ieder geval goed.
Binnenkort heb ik weer gesprek bij de kliniek, spannend!
