Mijn bestelling is binnen. Niet ingepakt in een kleurig cellofaan papier. Geen strikje er omheen. Niet netjes voor mijn voordeur gedropt of door de brievenbus gepropt. Nee, mijn bestelling ligt bij de kliniek. In de vriezer. Ijskoud. Klaar om gebruikt te worden.
Slik. Nu gaat het echt beginnen!
Alhoewel, liever geen slik want daar is het te kostbaar voor!
Het voortraject is afgerond, er mag een vinkje neergezet worden. Jaren van nadenken en ‘s nachts googlen over alleenstaande ouderschap. Met slaperige oogjes op kantoor zitten omdat ik weer de gehele nacht heb liggen piekeren. Alles proberen te lezen over de gevolgen van een opvoeding door één ouder. Twijfelen, knopen doorhakken, weer twijfelen, beslissingen maken. Jaren van fantaseren, nadenken, overwegen en vervolgens daadwerkelijk naar de huisarts gaan. Het is afgerond en we gaan verder naar de volgende stap.
En nu mag ik de kliniek gaan bellen om een afspraak te maken. Een afspraak om het proces te bespreken en in te plannen.
Nu gaan we echt van start!
En een nieuwe afspraak maken wordt ook weer een stap want meine gute wat vind ik het soms toch allemaal lastig. Afspraak wordt overigens gepland voor midden oktober. Ik ben dan terug van mijn vakanties.
Spannend!