‘En hoe was het HSG onderzoek gegaan?’
Een retorische vraag want zij weet heel goed dat zo’n onderzoek niet prettig is, je zwaar ongemakkelijk ligt en het voelt alsof ze met een hogedrukspuit je eileiders aan het schoonspuiten zijn.
‘Tja, er zijn leukere dingen om te doen….’
We bespreken kort de uitslag van het onderzoek (die is goed!). De kliniek heeft de uitslag van het onderzoek nog niet ontvangen. Nu weet ik niet of dit verband houdt met het feit dat ik niet op het gesprek op ben komen dagen. Kennelijk was er na dat onderzoek nog een gesprek ingepland met de gynaecoloog van het ziekenhuis maar ik was zó blij dat het onderzoek erop zat en dat de foto er goed uitzag dat ik linea recta met mijn euforie stemming naar buiten ben gelopen. Terug thuis kwam ik er pas achter dat er nog een afspraak gepland stond met de gynaecoloog. Oeps! Ze hebben overigens ook niet gebeld dus het zal wel meevallen.
Met het goede resultaat van de HSG kunnen we het proces voortzetten, we gaan voor IUI. Dat betekent dat ik buisjes donorsperma mag gaan bestellen. Ik besluit om 6 buisjes te bestellen, dit is gezien mijn leeftijd, het gemiddelde om te bestellen. Voldoende voor een aantal x IUI om daarna, indien nodig, door te gaan op IVF. Zoals eerder besloten maak ik geen selectie maar laat ik de kliniek kiezen op basis van mijn uiterlijke kenmerken: huidskleur, haarkleur en oogkleur. Het sperma wordt besteld bij de European Sperm Bank en het duurt ongeveer 8 tot 12 weken eer het binnen is.
‘Slik je al foliumzuur?’
‘Gebruik je al ovulatietesten?’
‘Neem je al regelmatig je temperatuur op in de morgen?’
Holy shit, ik scoor 3 x nee. ’s Avonds scoor ik bij de plaatselijke drogist de nodige testen en tabletjes. En bij de supermarkt een fles wijn, nu mag het nog!