Dezelfde mannelijke arts als een paar weken terug belt mij op. Niet tussen 15:45 en 16:00 zoals afspraak maar om 18:05 terwijl ik met de laptoptas om mijn nek, boodschappentas onder mijn arm en mijn jas in de hand mijn sleutels aan het zoeken ben om de auto af te sluiten. Snel spring ik de auto weer in, het bespreken van donorzaad en behandelingen doe ik toch liever privé 😉
We bespreken de keuze voor donorzaad en de beslissing die ik daarin genomen heb. De arts wil eerst dat ik een baarmoederfoto laat maken aangezien er één eileider dicht zit en ze de staat van de andere eileider willen controleren. Hij laat doorschemeren dat IUI wellicht niet mogelijk is en we meteen moeten overgaan op IVF.
‘Je hoeft nog geen rietjes te bestellen, als het IUI wordt heb je namelijk een aantal rietjes nodig maar als het meteen IVF wordt heb je maar één rietje nodig.’
Slik! Meteen over op IVF, ik vind dat wel een flinke stap hoor. Ik vind IUI al een heel traject laat staan IVF. Met alle medicijnen, hormonen en behandelingen. Voor iemand die nog geen strip paracetamol per jaar opmaakt is dit toch wel een dingetje.
Op dag 1 of 2 van mijn cyclus mag ik de kliniek bellen, ze plannen dan tussen deze dag en mijn ei-sprong een baarmoederfoto in bij het ziekenhuis. Aan de hand van deze foto kunnen ze een plan opstellen en weet ik ook hoeveel rietjes ik mag bestellen.
Spannend, eng, zenuwachtig. Maar we gaan ervoor!