Al vanaf het moment dat ik besloot om er alleen voor te gaan was ik overtuigd van een ‘anonieme’ donor. Anoniem tussen aanhalingstekens want helemaal anoniem is zo’n donor niet. En gelukkig maar! Een kind mag, zodra deze 16 jaar wordt, de gegevens van de donor opvragen. Tevens is er bij ziekte of erfelijke kwaal mogelijk om meer informatie te verkrijgen van de donor. Dit in het belang van de behandeling van een ziekte of aandoening.
Ik was dus altijd overtuigd van een anonieme/onbekende donor. Ik had niemand in beeld die ik als eventuele ‘vaderfiguur’ zag plus een onbekende donor is de ‘makkelijke’ weg (voor zover dit traject makkelijk is). Het zaad bestel je per rietje en je laat het bewaren in de kliniek. Per poging gebruik je één rietje en eventuele overgebleven rietjes kan je gebruiken bij een volgende poging. De keuze om voor een spermabank in Denemarken te gaan was snel gemaakt, de wachttijden zijn daar stukken korter dan in Nederland en zij hanteren dezelfde regels omtrent de privacy van de donor als in Nederland. Voor een flink aantal jaar is dit mijn plan geweest, ik heb hier goed over nagedacht, overwogen en besloten.
Change of plans?
Maar nu heeft zich heel misschien een bekende donor aangeboden. Wat eigenlijk begon als een grapje is nu uitgegroeid tot een serieus gespreksonderwerp. En wow, wat is dat onverwachts! Mooi, spannend, ontroerend, onwennig, liefdevol……
Zonder teveel details vrij te geven is het iemand die ik wel als vader zie, aardig, goed hart, verstandig en oprecht. Ik houd mij neutraal, want hoe graag ik ook een ‘ja ik doe het’ wil ontvangen, ik wil op geen enkele manier druk uitoefenen. Ik weet dat de donor er over nadenkt en ik wil hem niet beïnvloeden in zijn keuze. Of zelfs overtuigen dat hij het moet gaan doen, nee. Hij moet met zijn hart en verstand achter zijn keuze staan. Wil hij extra informatie over mijn beweegredenen, over het traject of over mijn toekomstvisie dan geef ik die natuurlijk met alle liefde maar ik laat de beslissing aan hem over. Ik vind het al heel mooi dat hij het overweegt en dat hij er serieus over nadenkt. Hoe mooi is het dat iemand overweegt om je te helpen met het realiseren van je droom? Is het antwoord uiteindelijk ‘ja’ dan is het hartstikke mooi maar is het antwoord ‘nee’ dan is het ook prima. Het is een weloverwogen beslissing en beide antwoorden zijn goed.
Overwegingen
Met deze onverwachte wending ben ik wel verder gaan nadenken wat de verschillen zijn tussen een bekende en onbekende donor. Wat zijn nu de voor- en nadelen? Waar gaat mijn voorkeur naar uit? Welke punten vind ik belangrijk? Waar moet ik, maar ook de donor, rekening mee houden?
Bekende donor
- Kind kan band opbouwen met donor
Samen met de donor is het mogelijk om een soort van bezoekregeling af te spreken. Bijvoorbeeld om een keer een boswandeling te maken, een verjaardag te vieren, samen naar een concert te gaan, samen een dag op pad gaan, een nachtje logeren, etc. Het kind weet wie de donor is en kan een band opbouwen samen. Natuurlijk in overleg met de donor en met inachtneming van de mogelijkheden en in het belang van het kind. - Meer liefde ontvangen voor kind
Het kind ontvangt de liefde van de donor en krijgt er, indien gewenst, een opa & oma bij, familie en vrienden. - Je weet de achtergrond van de donor
Hobby’s, opleiding, werkzaamheden, uiterlijke kenmerken, afkomst, eventuele ziektes. Je weet hoe de donor is en kan zo een beter beeld voor het kind schetsen. - Minder klinisch, minder afstandelijk
Je weet wie de donor is, je kan met de donor overleggen, het voelt meer vertrouwd. - Kind ontstaat uit liefde
Het proces is al klinisch genoeg daarom is het fijn om ‘samen’ voor een kind te kiezen. Je staat er niet helemaal alleen voor. - Overleg met donor
Het is mogelijk om met de donor, indien gewenst, te overleggen over naamskeuze, schoolkeuze, type onderwijs, etc. - Kind kan zich in de donor herkennen
Het kind kan de uiterlijke kenmerken terugzien en gedrag herkennen. Het kind weet zijn afkomst.
Onbekende donor
- De verantwoordelijkheid ligt echt bij jezelf
Je bent zelf verantwoordelijk en je hoeft geen verantwoording af te dragen. Je mag zelf beslissen, keuzes maken. - Geen verwachtingen van en bij de donor
Aangezien de donor niet in beeld is kan deze zich ook niet met de opvoeding ‘bemoeien’. - Bij een anonieme donor komen geen verdere vragen
Het kind komt van een onbekende donor waar je verder niet veel vanaf weet. Vragen over de motieven en achtergrond van de donor zijn niet te beantwoorden. - Kind hoeft geen verwachtingen te hebben naar de donor toe
De donor is niet in beeld dus er kunnen geen verwachtingen richting de donor toe ontstaan. - Informatie naar kind toe is eenvoudig
Tot de 18 jaar blijft de informatie beperkt tot de lichaamsbouw, huids-, haar- en oogkleur van de donor. Verdere informatie is niet voor handen. Pas vanaf de 18 jaar kan het kind, indien gewenst, extra informatie opvragen. - Je belast een donor niet met verantwoordelijkheid/verbondenheid
Ondanks dat je als donor afscheid neemt van de verantwoordelijkheid kan er natuurlijk wel een verantwoordelijkheidsgevoel opspelen. Als donor moet je vertrouwen hebben in de kennis en kunde en juiste intenties van de moeder. Bij een onbekende donor is er geen band, de donor kent het kind niet.
Mijn voorkeur gaat uit naar een bekende donor, ondanks mijn jarenlange overtuiging om voor een onbekende donor te gaan. Het lijkt mij heel mooi om als kind toch een herkenning te hebben en te weten waar je vandaan komt. Dat het kind weet van wie de blauwe ogen zijn, waarom het steil haar heeft en van wie de eigenwijsheid vandaan komt. Zowel uiterlijk als innerlijke kenmerken die het kind kan traceren. Ook een band opbouwen met de donor en in contact staan met elkaar is naar mijn mening erg waardevol voor zowel het kind als de donor/vader. Maar, als de eventuele donor besluit om het niet te doen dan ga ik verder met mijn originele plan en kies ik voor een onbekende donor.
Romantiseer ik het teveel? Ik denk dat ik wel een realistisch beeld heb en dat ik mij bewust ben van de vele voor- en nadelen van zowel een bekende donor als een onbekende donor. We kunnen niet in de toekomst kijken en wij weten niet wat er gaat gebeuren, we handelen vanuit onze kennis en met de juiste bedoelingen. Wat de keuze ook gaat worden, ik weet heel zeker dat het kindje met héél veel liefde omringd en opgevoed gaat worden.
