….en dat is makkelijker gezegd dan gedaan!
Zo snel als ik in het begin ging zo traag ga ik nu. Ik twijfel. Ik twijfel of ik het alleen moederschap wel kan. Ik twijfel of het wel eerlijk is om een kind meteen vanaf de start zonder een vaderfiguur te laten opgroeien. Ik twijfel of ik mijn levensstijl wel kan aanpassen aan een kind. Ik twijfel of ik wel geschikt ben voor het moederschap. Ik twijfel of een kind op de wereld zetten in de huidige situtie in de wereld wel een goed idee is. Ik twijfel of ik een kind wel alles kan bieden wat deze nodig heeft. Ik twijfel of ik niet te avontuurlijk ben voor een kind. Ik twijfel of ik niet te impulsief ben voor een kind. Ik twijfel of ik niet te egoïstisch ben.
Een hoop twijfels die mijn gedachten domineren. Die mij nog meer laten nadenken over het proces en de gevolgen. De mooie kanten maar zeker ook de pittige kanten. Die mij laten dromen over de toekomst maar ook confronteert met de feiten. Die mij laat nadenken over mijn ambities en mijn doelen.
Het is een lastige beslissing. Ik heb supporters aan de zijlijn die meedenken wanneer nodig, die mij aanmoedigen en van feedback voorzien maar uiteindelijk kan alleen ik die beslissing maken.
